lunes, 31 de enero de 2011

MANIFIESTO LEIDO EL PASADO SÁBADO 29/01/2011 EN LA MANIFESTACIÓN CONVOCADA POR PROYECTO GATO EN CONTRA LA VULNERACIÓN DE LOS DERECHOS DE LOS ANIMALES.





Queridos Amigos/as.

As persoas que constituímos a Asociación Protectora Proxecto Gato,facémosvos chegar hoxe o noso sentir,sentir sobre a situación xeral dos animais que sofren e morren diariamente,ben por seren abandoados,por atopárense acurralados e expulsados dos seus espazos vitais,por caeren en mans asasinas que sistemáticamente os sacrifican ou por resultaren moi frecuentemete víctimas da fame,atropelos,paos,envelenamentos,exterminios,experimentos,e un lónguísimo etc…..

Este sentir que queremos expresarvos,é dor,e o único alivio que temos é  a  acción.Este desacougo é o que nos fai imposible ficar quietos,non loitar, non traballar.

Consideramos escandalosamente anacrónico,propio de épocas pasadas o pensamento que está na raiz deste problema:A crenza de que só ten dereito a existir,aquelo que lle é útil ó home ,de xeito directo e material.Esta crenza é a que leva,entre tantas cousas,ós cazadores a abandoar, cando non matar ou torturar, a un can que xa non lle serve para tal práctica aberrante,ou a unha familia a deixar nun descampado a un animal porque xa non é cachorro e deixou de facer gracia,ou a un conductor a non parar cando ve un animal recén atropelado na estrada,ou a políticos a prohibir alimentar a colonias de gatos que dependen do ser humano para subsistir.

Pensamos que no fondo, é unha cuestión de sensibilidade,de darse de conta que hai sufrimento maís alá do ser humano,e que na maioría dos casos somos nós os causantes deste sufrimento.Pero tamén é a educación un aspecto primordial,xa que a sensibilidade se pode aprender.

Na nosa cidade atopámonos con dúas actuacións:

1.Por unha banda,a xente que sente esa dor da que falabamos e ACTÚA,voluntarios e voluntarias sen os cales  o noso labor como protectora sería imposible.e,

2.Por outra banda,os políticos municipais e a chamada”protectora de animales y plantas de vigo”ó abeiro do noso concello ,e que dende hai maís de 25 anos é o reino exclusivo dunha señora(Amparo Roger)que espalla  un verdadeiro telón de aceiro detrás do cal nada se ve, nada se sabe,nese lugar non queren testemuñas non se consente escrutinio de ningún tipo.
Estes organismos non senten dor nin desacougo pola situación dos animais,só buscan o propio beneficio en forma de diñeiro ou de votos,e se alían entre sí,en nefasta simbiose e abandeirando  a defensa dos animais como gran desculpa,traballan soterradamente só para eles.Contan co poder político,cos cartos e cos medios de comunicación para espallaren a súa gran mentira,para facer que fan,para mal utilizalos caudais públicos,para enganala xente que inocentemente pensa que os animais de vigo están sendo eticamente e correctamente tratados.

En consecuencia,toda esta forza que é espontánea,que xorde da sensibilidade da xente,que é auténtica porque non busca compensación material,que é incansable porque está enraizada nas conviccións das persoas concienciadas,non é aproveitada,non é canalizada e axudada para que poidamos realizalo noso labor,senón todo o contrario;é obstaculizada,calumniada,desacreditada,perseguida,acurralada e sacrificada.

Polo que o noso maior desafío,a dificultade maís rotunda coa que nos atopamos,é a guerra que a concelleira de Medio Ambiente CHUS LAGO e a protectora de animales y plantas de vigo,nos está a facer,guerra que se concreta no imcumplimento de contrato que se traduce na falta de pago dende o mes de Marzo,inexistencia das instalacións novas prometidas e un acoso psicológico e mediático que vimos sufrindo dende case o principio por non querer ser coma eles.

Por todo isto,amigos e amigas ,estamos hoxe aquí.

-para pedirvos que non deixedes que usen os vosos cartos e os vosos votos para o seu beneficio exclusivo,por moito que mintan,que deturpen e que poñan  de desculpa ós animais que nada lles importan.
-para que se cumpla o pactado no contrato.
-para demandar SENTIDO COMÚN nas actuacións da concellería de Medio Ambiente e non dictar bandos como o de prohibir alimentar ás colonias de gatos e logo dicir que se están controlando cando o que se busca é eliminalas.
-para invitarvos a que actuedes e non vos deixedes vencer polo desánimo.

Sabemos que agás o mundo camiñe para atrás ,o futuro está con nós,coa xente que pensa que o sufrimento é o inimigo,síntao unha persoa ou un animal,e que tódolos seres vivos teñen dereito a existir,a ter unha vida digna e a que se  lles trate con respeto.

Moitas gracias amigos/as.


-----------------------------------------------------


Queridos amigos/as:

Las personas que constituimos la Asociación Protectora Proyecto Gato os hacemos llegar hoy nuestro sentir, sentir sobre la situación general de los animales que sufren y mueren diariamente, bien por ser abandonados, por encontrarse acorralados y expulsados de sus espacios vitales, por caer en manos asesinas que sistemáticamente los sacrifican, o por resultar muy frecuentemente víctimas del hambre, atropellos, golpes, envenenamientos, exterminios, experimentos y un larguísimo etc.

Este sentir que os queremos expresar es dolor y el único alivio que tenemos es la acción. Esta inquietud es lo que nos hace imposible quedar inactivos, no luchar, no trabajar.

Consideramos escandalósamente anacrónico, propio de épocas pasadas, el pensamiento que está en la raiz de esta problema: la creencia de que sólo tiene derecho a existir aquello que es útil al hombre, de modo directo y material. Esta creencia es la que lleva, entre tantas cosas, a los cazadores a abandonar, cuando no matar y torturar, a un perro que ya no le sirve para tal práctica aberrante, o a una familia a dejar en un descampado a un animal porque ya no es cachorro y dejó de hacer gracia, o a un conductor a no parar cuando ve a un animal recién atropellado en la carretera, o a los políticos a prohibir alimentar a colonias de gatos que dependen del ser humano para subsistir.

Pensamos que en el fondo es una cuestión de sensibilidad, de darse cuenta que hay sufrimiento más allá del ser humano y que en la mayoría de los casos somos nosotros los causantes de ese sufrimiento. Pero también es la educación un aspecto primordial, ya que la sensibilidad se puede aprender.

En nuestra ciudad nos encontramos 2 actuaciones:

1. Por un lado, la gente que siente ese dolor del que hablábamos y ACTÚA, voluntarios y voluntarias sin los cuales nuestro labor como protectora seria imposible. Y,

2. Por otro lado, los políticos municipales y la llamada "protectora de animales y plantas de Vigo" al lado de nuestro Ayuntamiento, y que desde hace mas de 25 años es el reino exclusivo de una señora (Amparo Roger) que extiende un verdadero telón de acero detrás del cual nada se ve, nada se sabe, en ese lugar no quieren testimonios, no se consiente escrutinio de ningún tipo.

Estos organismos no sienten dolor ni inquietud  por la situación de los animales, sólo buscan su propio beneficio en forma de dinero o de votos, y se alían entre sí, en nefasta simbiosos y abanderando la defensa de los animales como gran disculpa, trabajan soterradamente sólo para ellos. Cuentan con el poder político, con el dinero y con los medios de comunicación para espacir su gran mentira, para hacer lo que hacen, para malutilizar los caudales públicos, para engañar a la gente que inocentemente piensa que los animales de Vigo están siento éticamente y correctamente tratados.
En consecuencia toda esta fuerza que es espontánea, que surge de la sensibilidad de la gente, que es auténtica porque no busca compensación material, que es incansable porque está enraizada en las convicciones  de las personas concienciadas, no es aprovechada, no es canalizada y ayudada para que podamos realizar nuestra labor, sino todo lo contrario. Es obstaculizada, calumniada, desacreditada, perseguida, acorralada y sacrificada.
Por ello nuestro mayor desafío, la dificultad más rotunda con las que nos encontramos, es la guerra que la concejala de Medio Ambiente CHUS LAGO y la protectora de animales y plantas de Vigo nos está haciendo, guerra que se concreta en el incumplimiento del contrato , que se traduce en la falta de pago desde el mes de marzo, inexistencia de las instalaciones prometidas y un acoso psicológico y mediático que venimos sufriendo desde casi el principio por no querer ser como ellos.

Por todo esto, amigos y amigas, estamos hoy aquí:
Sabemos que, excepto que el mundo camine para atrás, el futuro está con nosotros, con la gente que piensa que el sufrimiento es el enemigo, lo sienta una persona o un animal, y que todos los seres vivos tienen derecho a existir, tener una vida digna y a que se les trate con respeto.
Muchas gracias, amigos y amigas.


Vigo, 29 de Enero de 2011

No hay comentarios:

Publicar un comentario